Present Simple vs Present Continuous

Present Simple i Present Continuous należą do dwóch czasów, od porównania których zwykle rozpoczynamy wszelkie kursy. Dlatego też wiele osób zarzuca nauczycielom angielskiego, że uczą się tylko tego. Niestety, zasady ich tworzenia, wyjątki, i szczegółowość sprawia, że tematycznie są one najbardziej obszerne, jednakże jeśli przebrniesz przez nie i zasady ich tworzenia, cała reszta, to pikuś!

Tak jak poprzednio, na końcu znajdziecie trochę ćwiczeń + PDFa z zasadami do wydruku, a dla tych którzy zamierzają zdawać egzamin na poziomie rozszerzonym – State Verbs – Present Simple czy Present Continuous

Present Simple Present Continuous
1) Kiedy mówimy o rzeczach powtarzających się, np:

  • I go to school every day.
  • She is often late.
1) Kiedy mówimy o rzeczach dziejących się w tej chwili, np:

  • I’m learning English.
  • She is sitting in front of the computer.
2) Kiedy mówimy o rzeczach stałych, np:

  • I have 2 sisters.
    (raczej się to nie zmieni;) )
  • I live in Wrocław.
    (jeżeli nie jesteśmy we Wrocławiu na wakacjach, lub też nie planujemy przeprowadzki w przyszłym tygodniu, uznajemy to za czynność stałą)
2) Kiedy mówimy o rzeczach tymczasowych (mogą się one również powtarzać, ale tylko tymczasowo), np:

  • I’m building a house.
    (czynność ta ma początek i koniec, nie zajmuję się tym zawodowo, tylko obecnie)
  • This week, I’m going to school by car.
    (zwykle jeżdżę tramwajem, ale w tym tygodniu moja mama mnie podwozi)
3) Kiedy opisujemy coś, co wydarzy się w PRZYSZŁOŚCI, jednakże jest wpisane w jakiś plan, rozkład (np. jazdy, lotów), np:

  • Tomorrow, I have 5 lessons.
    Mimo że wydarzy się to jutro, jest to rzecz która powtarza się co tydzień, a więc odbywa się według pewnego planu.
  • My plane leaves at 10:35 tomorrow morning.
    Samolot ten zawsze odlatuje o 10:35, a więc też jest to czynność, która wpisana jest w pewien rozkład.
3) Kiedy opisujemy coś, co wydarzy się w NAJBLIŻSZEJ PRZYSZŁOŚCI, zostało to przez nas zaplanowane i na 99% nasze plany nie ulegną zmianie, np:

  • I’m watching a match tonight.
    Umówiłem się już z kolegami, i nie ma innej opcji, żebyśmy tego meczu nie obejrzeli.
  • Tomorrow, I’m not doing anything!
    Jestem zmęczony, nic mi się nie chce, i nikt mnie nie zmusi żebym cokolwiek jutro zrobił.
Zasady tworzenia:
(na przykładzie czasownika work)
Twierdzenia:
I/You work
He/She/It works
We/You/They work
Jak widać, zasada jest prosta – jedynie gdy mówimy o nim, o niej lub o jakiejś rzeczy (czyli ogólnie rzecz biorąc o jakiejś osobie trzeciej), dodajemy końcówkę -s lub -es.

Kiedy pojawia się końcówka -es?
Ano wtedy gdy wyraz kończy się na literki:
-o, -x, -s, -ss, -sh, -ch

Zasady tworzenia:
(na przykładzie czasownika work)
Twierdzenia:

I am working
You are working
He/She/It is working
We/You/They are working
Jak widać, zasada znów prosta – wystarczy dodać końcówkę -ing do czasownika a przed nim wstawić odmienione to be (czyli am/are/is).

TIP!
Ja jestem pracująca, ona jest ucząca się
– jeśli zapamiętasz to tłumaczenie, nie zapomnisz nigdy o dodaniu odmienionego czasownika to be (czyli am/are/is). A niestety to jest najczęstszy popełniany przez Was błąd.

Jak dodawać końcówkę -ING? Dwie główne zasady które musicie pamiętać:
(dla zainteresowanych, więcej zasad i wyjątków w PDFie na końcu postu)

1) Jeżeli czasownik kończy się na -e , obcinamy ‚e’ i dodajemy ing,
np: write – writing, make – making,

2) Przy krótkich, jednosylabowych czasownikach, które kończą się na spółgłoskę, przed którą jest dokładnie 1 samogłoska – ostatnią literkę podwajamy i dopiero dodajemy ing,
np: put – putting; bet – betting, cut – cutting
ALE eat-eating
(zauważ, że przed spółgłoską stoją dwie samogłoski)

Przeczenia:
Mała dygresja:
W języku angielskim przeczenia tworzymy zawsze poprzez dodanie operatora (operator – magiczne słowo, większość nie wie o co chodzi nigdy). Ano operator, jest to słowo do którego możemy ‚dokleić’ słówko NOT, które bardzo nie lubi występować samo.
Co jest operatorem?
Nieważne o jakim czasie mówimy, spójrz na zdanie twierdzące – jeśli pomiędzy osobą (I, You, Ania, Jenny) a czynnością (work, play, have) nie stoi zupełnie nic, wtedy dodamy jakkolwiek odmienione DO. Przejdźmy w takim razie do naszego Present Simple. Jeśli spojrzysz na twierdzenie: I work, pomiędzy osobą a czynnością nie ma zupełnie nic, dlatego też naszym operatorem będzie DO, i to do niego będziemy doklejać fragment przeczący NOT. Dlatego też:
I/You DON’T work
(DON’T = DO NOT)
He/She/It DOESN’T work
(DOESN’T = DOES NOT)
We/You/They DON’T workZauważ, że w przypadku He, She, It – końcówkę -es dodajemy do ‚DO’ tworząc DOESN’T i wtedy nie musisz jej już dodawać do czasownika work.
 Przeczenia:
W przypadku czasu Present Continuous, jeśli spojrzymy na zdanie twierdzące: She is working, widzimy że pomiędzy She a work występuje słówko IS, dlatego też ono będzie naszym operatorem, i do niego dokleimy fragment przeczący ‚NOT’. Powstanie nam w takim razie:
I AM NOT working
(Możemy to skrócić jedynie do I’m not)
You AREN’T working
(AREN’T = ARE NOT)
He/She/It ISN’T working
(ISN’T = IS NOT)
We/You/They AREN’T working.
 Pytania:

Pytania powstają poprzez przerzucenie operatora na początek zdania, czyli tzw. inwersję.

DO I/You work
DOES He/She/It work
DO We/You/They work

Zauważ, że ponownie w przypadku He, She, It – końcówkę -es dodajemy do ‚DO’ tworząc DOES i nie musisz jej już wtedy dodawać do czasownika work.

Pytania:

Również tutaj, dokonujemy inwersji, i powstaje nam:AM I working
ARE You working
IS He/She/It working
ARE We/You/They working.

Mała dygresja: Wszystkie te pytania, które tu tworzymy, są to pytania, które w języku polskim zaczynają się od słowa ‚CZY…’. Piszę o tym, ponieważ często dostaję pytania pt. ‚A jak jest: „Czy?” po angielsku?’  Nie ma!
Jeśli chcesz zapytać: Czy ona ogląda film, zapytasz: Is she watching the movie?.  Natomiast jeśli chcesz stworzyć pytanie bardziej szczegółowe (Co, gdzie, kiedy, dlaczego), wystarczy że pytajnik: what, where, when, why, wstawisz przed to pytanie ogólne:
Why is she watching the movie?

 Określenia czasu występujące z czasem Present Simple:Występują tu dwie grupy:

A

always – zawsze
usually – zwykle
often – często
sometimes – czasami
seldom/rarely – rzadko
never – nigdyWymienione określenia będą występowały w zdaniu zaraz po osobie np:I usually wake up at 7.
She never wears make up. WYJĄTEK – zdania z czasownikiem ‚to be’

She is always late.

B

every day/night/week/month
– każdego dnia/nocy/tygodnia/miesiąca

once/twice/three times a week – 1x/2x/3x na tydzień

te wyrażenia zwykle pojawią się na końcu zdania (mogą również na początku), np:

I go to school every day
She watches this movie once a month.

Określenia czasu występujące z czasem Present Continuous:now – teraz
at the moment – w tej chwili
nowadays – obecnie
this month/week – w tym miesiącu/tygodniu
today – dzisiaj.Wymienione określenia będą występowały w zdaniu na początku lub na końcu, np:Today, I’m not going to school.
She’s not going to school this week.

Uff, mam nadzieję że jakoś przez to przeszliście. Dlatego też załączam pliki z tabelką do druku i kilkoma ćwiczeniami na dzisiaj:

W plikach ćwiczeniowych – odpowiedzi. Dzisiejsze ćwiczenia pochodzą ze strony Seonaid, http://www.perfect-english-grammar.com/, której materiały są sprawdzone, które wykorzystuję często na swoich zajęciach i wam również gorąco polecam!


Zobacz również: Past Simple vs Past Continuous

Dodaj komentarz